Ik ben Meire, de observator.
Fotografie
is voor mij een geweldig ontdekkingsmiddel en excuus om alles wat me aan de
wereld interesseert van dichtbij te kunnen kijken, het is de sleutel voor vele
deuren die anders dicht blijven.
Fotograferen
is mijn vrije paspoort en mijn status als vrije reiziger, ik mag kijken en vaak
van erg dichtbij, ik mag de tijd nemen en begrijpen wat ik zie, ik mag aan
anderen laat zien wat ik gezien heb en ik moet de verantwoording nemen die de
vrijheid aan mij geeft.
Fotografie
maakt me vrij van mijn eigen vast geroest morele waarden.
Mijn manier van werken –
Mijn
interesses zijn meestal verbonden met mijn eigen ervaring, ik zal niet kunnen
spreken over iets waarvan ik nooit zal weten hoe het zal voelen. Dat beperkt
mijn werkveld, maar het is ook een manier om te kunnen focussen op wat echt
belangrijk is in het proces van registratie.
Alles
begint intuïtief, er is geen bewuste start. De eerste stap gaat over gevoelens,
het moet zijn plek vinden binnen mezelf. Het is een stap in een proces dat erg
persoonlijk is en nog niet te maken heeft met de praktische kanten, het werken
in vorm en inhoud. Het is een periode van
versieren waar de subject en het
ik een soort relatie start.
Het proces is een mengsel van objectief aanpakken, subjectief voelen en deel nemen in het verhaal, tot mijn positie als maker duidelijk wordt en de intuïtieve kant en gevoelens het proces ten dienst staan.
Inspiratie –
Nan Goldin – een van de makers die mij
inspireert wegens haar perfect beeld
relatie en afstand met de groep/individu.
Mijn
dagelijkse contact en ervaring met andere realiteiten die verborgen zijn in de
maatschappij.
Wat voor fotograaf ben ik –
Ik
ben de maker die op zoek is naar de volgende stap in de brede en lange weg die
de fotografie is.
Ik
ben de fotograaf die niet de fotograaf genoemd wil worden, ik wil een deel zijn
van mijn subject en in dezelfde tijd niet.
Ik
ben de maker die opzoek is naar zijn eigen identiteit in een nieuw
continent en de fotografie is een goed
excuus.
Ik
onderzoek mijzelf in de groepen die mij aanspreken, de observatie van de groep
en mijn verhouding tot elke deelnemer. Ik verdwijn in de structuur die voor mij
ongewend is. Ik maak deel uit van het spannende sociale spel dat zich afspeelt
in de groep. Ik mystificeert het niet, ik stel me als gelijke op om dichtbij
alles te kunnen meemaken, het ritueel van samen zijn. Ik observeer, in mijn
observaties probeer ik een emotioneel contact te leggen om vandaar uit mijn
werk een basis te geven. Het gedrag, de sociale stelling, kleine handelingen,
de positie van het individu zijn factoren die mij tot de groep trekt. De groep
wordt een sociaal experiment waar vertrouwen en gehoorzaamheid een grote rol
spelen.
Ik
ben een mens die gedreven wordt door het leven en zijn verrassingen.
Wat voor fotograaf wil ik worden –
In
de 80's was ik een kind op een boerderij in zuid Brazilië, vandaag ben ik een
immigrante in Europa.
Ik
wil niet weten wat ga ik worden, ik wil weten wat ben ik nu en de rest zal ik
me door het leven laten verrassen.
